Quad biking, The "Cavemen" and the highest bungee!

Joehoee,

3 dagen geleden ben ik vertrokken vanuit Kaapstad naar Wilderness met de Intercape bus. Het was een klein ritje van 7 uur haha. Wat een gigantisch mooie omgeving. Na 1,5 week Kaapstad vol met huizen, gebouwen etc. was dat wel extra mooi. Ik had een bloed irritant mens (vrouw van rond de 65) naast me zitten al die tijd in de bus. Overal was nog plek maar ze besloot mij te animeren, not. "Yes, my son is a doctor and he lives in Canada and he has 2 beautiful daughters" blablablabla. Foto's er bij laten zien etc. Naaaah, echt, ik dacht dat ik gek werd. Ik had die nacht amper geslapen en m'n wekker ging om 04:45 uur. Ze ratelde maar door, het stopte niet. Ik gaf elke keer alleen een antwoord met ja, nee of uhuh. Dus ik besloot m'n oordopjes in te doen. Eindelijk stopte dat mens met lullen, maar wanneer ik m'n oordopjes uitdeed begon het geratel weer. My god! ...But i survived it! Op het busstation werd ik opgepikt door Lieze, de manager van het hostel. Super aardige vrouw, ik kreeg meteen een knuffel en met haar krakkemikkige busje reden we naar het hostel. Best wel afgelegen en lekker kneuterig plekje. Oud pandje, maar met allemaal dromenvangers, schelpen enzovoort. Uitzicht op zee vanuit m'n dorm. En vooral een heel fijn bedje. Eindelijk een keer geen stapelbed die alle kanten opgaat zodra je je omdraait. En EINDELIJK eens goed geslapen zonder gewekt te worden door aso mensen met een slechte opvoeding.

Ik dropte een foto van m'n uitzicht vanaf m'n dorm op Facebook en ineens kreeg ik een berichtje van een vriendin van me, Julia (ontmoet in Kaapstad) en zij was in hetzelfde "dorpje" als ik. We waren super blij en besloten om samen verder te reizen. Eergisteren zijn we wezen quad rijden door de natuur, lekker hobbelig, ik vloog alle kanten op, maar jeetje wat was dat leuk! Ik wilde nog wel een keertje, maar er was weinig tijd. We moesten terug naar hostels. Nadat Julia haar spullen had gepakt kwam ze naar mijn hostel waarna we naar de "Caveman" wandelde. Het is een route langs het treinspoor (waar inmiddels geen treinen meer rijden) naar een grot waarbij je zo op het strand kijkt. We moesten door de trein tunnel (vol met kak, fijn donker plekje om te schijten natuurlijk haha) lopen en daar aan de rechterkant troffen we iets indrukwekkends aan. Er is 8 jaar geleden een man op die plek gekomen en het voelde voor hem alsof God hem dat geschonken had. Hij is daar een daklozen opvang begonnen en het is echt PRACHTIG. Zo mooi, dat als het geen daklozen opvang zou zijn, ik daar graag een nachtje had willen doorbrengen. De foto's en het filmpje ervan staan op Facebook. Zo gaaf! Daarna vervolgden we onze weg naar Plettenberg Bay. Fijn plaatsje met alles bij de hand, ATM, supermarkt, restaurant, strand en wat winkeltjes. S avonds een goede steak gegeten. Gisteren hebben we het rustig gehouden en zijn we naar het strand geweest. We moesten ons mentaal voorbereiden WANT... Vandaag zijn we wezen BUNGEEJUMPEN en JA de HOOGSTE ter wereld á 216 meter. Ik dacht dat ik dat wel even zou doen, maar toen ik eenmaal op die brug liep dacht ik echt: "waar ben ik aan begonnen", wilde het liefst niet meer gaan haha. Maar jeetje wat was dit bizar gaaf. Aller engste wat ik ooit in m'n leven heb gedaan. Wat een adrenaline... Dat moment dat je er staat en het personeel voor je aftelt 3,2,1... GO!!! Whaaa.. Maar ik ben heel blij dat ik het heb gedaan! Vanavond bijkomen en morgen ga ik terug naar C A P E T O W N. Ohhh yeah!!

Bye bye!