Daily life
Door: eline andeweg
Blijf op de hoogte en volg Eline
28 September 2014 | Tanzania, Arusha
Habari rafiki's?
De afgelopen week ben ik al een paar keer op mijn nieuwe project (Baraa school) geweest en heb ik geholpen met de sportlessen. De Baraa school is een government school, waar de armste kinderen op school zitten. Dit is ook overduidelijk te zien aan bijvoorbeeld het uniform wat zij dragen: het is smerig en er zitten vaak gaten in.
De kinderen zijn ongelofelijke schatten en lopen letterlijk met ons weg als mzungu's (blanken). Soms hangen er vijf kids aan mijn arm en is er een onderlinge strijd wie mijn hand mag vasthouden. Selfies maken zijn ze ook dol op! Heerlijk, al die nieuwsgierige koppies op mijn foto's. Touchscreen vinden zij ook prachtig, dus binnen no-time zit mijn smartphone onder de vingerafdrukken, maar luku hakuna! (geen zorgen) Ik geniet volop van al die kleine boefies hier.
Een sportles geven vraagt hier de nodige voorbereiding, want de materialen zijn schaars. Voor de sportles begon ben ik samen met een andere vrijwilligster ruim een halfuur bezig geweest om lijnen te maken om een basketbal- en volleybalveldje uit te zetten. In Nederland zetten we dan gewoon pionnetjes neer of zijn de lijnen al keurig getrokken, maar hier hebben we getobt met een stuk touw en een soort zand? Eerst een lijn maken met het touw en vervolgens gooien we het zand op het touw. Tada! Het voetbal''veld'', een paar plukken gras en drie plankjes hout, was al wel klaar. Ready to play! 14:00 uur.... er rennen zo'n 100 kids richting onze klaargestoomde velden, een en al chaos, want wie wil wat doen? Altijd een lastige keuze voor ze! Mijn taak was om het volleyballen te fluiten. Ik kreeg een fluitje in mijn handen gedrukt en: succes! Ik kende de regels van het volleyballen niet en er was geen Jesta (vriendin) in mijn buurt om mij dit even uit te leggen, helaas. Het volleyballen was dus een zooitje :) goede sport teacher ben ik!!!
Zelf ben ik ook nog sportief geweest want ik heb maar liefst twee keer een wedstrijd gevoetbald deze week. Samen met de leraren en vrijwilligers van de Baraa school speelden we tegen de leraren van een privé school. Zo'n 75 kinderen gingen met ons mee om ons te supporten, dus de hele zijlijn zat vol. Het veld was ook goed, voor Afrikaanse begrippen dan natuurlijk! Het was een interessante wedstrijd want het leek eerder op rugby dan voetballen. Daadwerkelijk alles was toegestaan. Ze spelen kei en keihard, overtredingen worden getolereerd (ook overtredingen waar we in Nederland rood voor zouden krijgen), schoenen vlogen door de vlucht bij de uittrap en een paar kids die ons kwamen supporten zijn platgedrukt door de ruige duels die langs de zijlijn plaatsvonden waarbij de spelers op de kinderen vielen. TIA!
Vrijdag heb ik nog een wedstrijdje gevoetbald bij TGT én nog een mooie assist gegeven, yeaahh. Daarna uiteraard happy hour gehad waar ik nog goede contacten heb opgedaan voor m'n tripje naar Zanzibar.
Gisteren (zaterdagavond) ben ik met Liesbeth, Ismaël en wat Afrikaanse vrienden van hem naar Babylon geweest, een lokale club. Ik bestelde een lekker drankje aan de bar want daar had ik wel weer zin in na een aantal weken. Met een Malibuutje in mijn hand (die mij eigenlijk geen eens echt smaakte... what's wrong with me?) betrad ik de dansvloer tussen de lokale bevolking. Als blanke viel ik, net als vorige keer, weer erg op en dat vonden ze prachtig. Ze schreeuwen hier echt om je aandacht tot irritatie aan toe. Een bescheiden aanpak kennen ze hier ook niet, ze pakken je gewoon vast en dansen met je. Sawa! Daarna nog naar een andere club gegaan, Hooked up, waar belachelijke twerk sessies plaatsvonden met billen verre van zo plat dat je er op kan surfen. Bizar!
Voor de rest gaat alles hier z'n gangetje. Inmiddels is al aftellen?! geblazen want over twee weken zit ik alweer in het vliegtuig onderweg naar ons kleine, maar luxe landje. Time flies when you're having fun. Opzich ook wel weer een beetje lekker want ik mis wel een aantal dingen. Mijn top 5 gemis is:
1. Mama en m'n schatje
2. Familie en vriendinnen
3. Nederlands eten
4. Onbeperkt stroom (hier valt dagelijks de stroom uit!!!)
5. Mijn douche en eigen bed
Mijn top 5 gemis als ik hier weg ga:
1. Het mooie weer
2. De relaxte sfeer, Hakuna Matata! Niemand kent hier stress lijkt het wel
3. De liefdevolle kids
4. Dala Dala's! inclusief hun Congulese wenga musiki
5. Onze Masai Swahili kapmes warrior (beveiliger). Hij is echt m'n maat!
Voordat ik hier verder allemaal over na wil denken ga ik morgen eerst het vliegtuig naar Zanzibar pakken. Lekker een weekje op ''vakantie'', genieten van de prachtige stranden. Via Andrew, een Engelsman die ik heb leren kennen bij TGT een goed slaapadresje gevonden voor een leuke prijs en nog veel beter: een kamer aan het strand met dus uitzicht over zee. Wat een luxe. Ik zit gewoon aan het mooiste strand, Nungwi Beach (check Google afbeeldingen, kijk wel uit dat je niet jaloers word!) van Zanzibar, jeetje wat een goed leven!!!
Badaaye friends!!! <3
De afgelopen week ben ik al een paar keer op mijn nieuwe project (Baraa school) geweest en heb ik geholpen met de sportlessen. De Baraa school is een government school, waar de armste kinderen op school zitten. Dit is ook overduidelijk te zien aan bijvoorbeeld het uniform wat zij dragen: het is smerig en er zitten vaak gaten in.
De kinderen zijn ongelofelijke schatten en lopen letterlijk met ons weg als mzungu's (blanken). Soms hangen er vijf kids aan mijn arm en is er een onderlinge strijd wie mijn hand mag vasthouden. Selfies maken zijn ze ook dol op! Heerlijk, al die nieuwsgierige koppies op mijn foto's. Touchscreen vinden zij ook prachtig, dus binnen no-time zit mijn smartphone onder de vingerafdrukken, maar luku hakuna! (geen zorgen) Ik geniet volop van al die kleine boefies hier.
Een sportles geven vraagt hier de nodige voorbereiding, want de materialen zijn schaars. Voor de sportles begon ben ik samen met een andere vrijwilligster ruim een halfuur bezig geweest om lijnen te maken om een basketbal- en volleybalveldje uit te zetten. In Nederland zetten we dan gewoon pionnetjes neer of zijn de lijnen al keurig getrokken, maar hier hebben we getobt met een stuk touw en een soort zand? Eerst een lijn maken met het touw en vervolgens gooien we het zand op het touw. Tada! Het voetbal''veld'', een paar plukken gras en drie plankjes hout, was al wel klaar. Ready to play! 14:00 uur.... er rennen zo'n 100 kids richting onze klaargestoomde velden, een en al chaos, want wie wil wat doen? Altijd een lastige keuze voor ze! Mijn taak was om het volleyballen te fluiten. Ik kreeg een fluitje in mijn handen gedrukt en: succes! Ik kende de regels van het volleyballen niet en er was geen Jesta (vriendin) in mijn buurt om mij dit even uit te leggen, helaas. Het volleyballen was dus een zooitje :) goede sport teacher ben ik!!!
Zelf ben ik ook nog sportief geweest want ik heb maar liefst twee keer een wedstrijd gevoetbald deze week. Samen met de leraren en vrijwilligers van de Baraa school speelden we tegen de leraren van een privé school. Zo'n 75 kinderen gingen met ons mee om ons te supporten, dus de hele zijlijn zat vol. Het veld was ook goed, voor Afrikaanse begrippen dan natuurlijk! Het was een interessante wedstrijd want het leek eerder op rugby dan voetballen. Daadwerkelijk alles was toegestaan. Ze spelen kei en keihard, overtredingen worden getolereerd (ook overtredingen waar we in Nederland rood voor zouden krijgen), schoenen vlogen door de vlucht bij de uittrap en een paar kids die ons kwamen supporten zijn platgedrukt door de ruige duels die langs de zijlijn plaatsvonden waarbij de spelers op de kinderen vielen. TIA!
Vrijdag heb ik nog een wedstrijdje gevoetbald bij TGT én nog een mooie assist gegeven, yeaahh. Daarna uiteraard happy hour gehad waar ik nog goede contacten heb opgedaan voor m'n tripje naar Zanzibar.
Gisteren (zaterdagavond) ben ik met Liesbeth, Ismaël en wat Afrikaanse vrienden van hem naar Babylon geweest, een lokale club. Ik bestelde een lekker drankje aan de bar want daar had ik wel weer zin in na een aantal weken. Met een Malibuutje in mijn hand (die mij eigenlijk geen eens echt smaakte... what's wrong with me?) betrad ik de dansvloer tussen de lokale bevolking. Als blanke viel ik, net als vorige keer, weer erg op en dat vonden ze prachtig. Ze schreeuwen hier echt om je aandacht tot irritatie aan toe. Een bescheiden aanpak kennen ze hier ook niet, ze pakken je gewoon vast en dansen met je. Sawa! Daarna nog naar een andere club gegaan, Hooked up, waar belachelijke twerk sessies plaatsvonden met billen verre van zo plat dat je er op kan surfen. Bizar!
Voor de rest gaat alles hier z'n gangetje. Inmiddels is al aftellen?! geblazen want over twee weken zit ik alweer in het vliegtuig onderweg naar ons kleine, maar luxe landje. Time flies when you're having fun. Opzich ook wel weer een beetje lekker want ik mis wel een aantal dingen. Mijn top 5 gemis is:
1. Mama en m'n schatje
2. Familie en vriendinnen
3. Nederlands eten
4. Onbeperkt stroom (hier valt dagelijks de stroom uit!!!)
5. Mijn douche en eigen bed
Mijn top 5 gemis als ik hier weg ga:
1. Het mooie weer
2. De relaxte sfeer, Hakuna Matata! Niemand kent hier stress lijkt het wel
3. De liefdevolle kids
4. Dala Dala's! inclusief hun Congulese wenga musiki
5. Onze Masai Swahili kapmes warrior (beveiliger). Hij is echt m'n maat!
Voordat ik hier verder allemaal over na wil denken ga ik morgen eerst het vliegtuig naar Zanzibar pakken. Lekker een weekje op ''vakantie'', genieten van de prachtige stranden. Via Andrew, een Engelsman die ik heb leren kennen bij TGT een goed slaapadresje gevonden voor een leuke prijs en nog veel beter: een kamer aan het strand met dus uitzicht over zee. Wat een luxe. Ik zit gewoon aan het mooiste strand, Nungwi Beach (check Google afbeeldingen, kijk wel uit dat je niet jaloers word!) van Zanzibar, jeetje wat een goed leven!!!
Badaaye friends!!! <3
