Aangekomen in Cebu... En hoe!
Door: Eline Andeweg
Blijf op de hoogte en volg Eline
11 Maart 2016 | Filipijnen, Cebu City
Wat een reis.... Dit was alweer een avontuur, sjonge jonge. De reis van Amsterdam naar Guangzhou (China) was helemaal sheize. Die Chinezen zijn zo ontzettend luidruchtig en dat is niet zo fijn tijdens een nacht vlucht. Ik heb geen oog dicht gedaan, want die fijne vent achter me zat continu aan mijn stoel te sjorren en allerlei Chinese abracadabra te praten. Ik heb hem een paar keer de blik gegeven maar dat hielp niet, heb nog een poging gewaagd door boos er iets van te zeggen, maar blijkbaar was hij niet onder de indruk van me. Het vrouwtje naast me sprak geen Nederlands en Engels dus aanspraak was er helaas niet bij. Ik heb me best een beetje eenzaam gevoeld, ik dacht echt: "Waar ben ik aan begonnen?" Ik ben inderdaad gek zoals iedereen al zei. Maar goed, dan is het een kwestie van de knop omzetten, want er zit niets anders op. In Guangzhou leerde ik twee reizigers kennen, uit de VS. Super chille gasten en zij hebben me even op weg geholpen want snapte natuurlijk weer niets van alle formulieren die ik in het vliegtuig moest invullen, Engels is namelijk niet mijn sterkste punten zoals de meeste wel weten. In China heb ik me weer rot gelachen... Mensen met de meeste maffe kleren aan, oudere dames met twee kin haren van vijf centimeter en allemaal net iets groter dan een kabouter. Van Guangzhou naar Manilla heb ik alleen maar zitten ouwehoeren met een Utrechtse jongen dus dat reisje was zo voorbij van 2,5 uur. Op Manilla aangekomen las ik in mijn mails dat de vlucht vertraagd was met zo'n 4 uur en ik moest al 4 uur wachten. Ik was best over de zeik, dus ik dacht ik ga buiten even afkoelen, maar in 34 graden is dat lastig. Al gauw stonden er van die zwerfjochies om me heen om wat geld te bietsen en dat was best intimiderend. Ik zei dat hij op moest souten maar dat begrepen ze helaas niet. Uiteindelijk heb ik veel geluk gehad want ik mocht met een eerdere vlucht van Air Aisia mee naar CebuCity! Na 1,5 uur slapen kwam ik daar aan. Ik waagde voor de vijfde keer een poging om te pinnen maar dat mislukte weer... Daar stond ik dan, gestrand, zonder geld en dus ook zonder eten en drinken. Ik naar de Rabobank gebeld maar ze konden niets voor me doen. Tja, wat heb je dan voor opties over als je 0 euro/ Filipijnse peso's hebt? Liftuhhhhh! Dus dat heb ik ook gedaan, sorry mama! Uiteindelijk ben ik heel aangekomen in m'n hotelletje voor de eerste nacht. Ik heb m'n spullen in m'n kamer gedonderd en ben als een speer vervolgens naar de bank gerend. En guess what? Hier deed de pinautomaat het wel! Serieus, lang geleden dat ik zo'n overlevings- geluksmomentje heb gevoeld. Ik had namelijk al 10 uur geen eten en drinken op, omdat ik gewoon geen geld had. Een arme Nederlander is het arme Filipijnen,... Weet nu ook hoe ze zich daar voelen haha. Ik zit nu heerlijk te genieten, na voor €1 bij Jollibee spaghetti en een cola te hebben genuttigd en ik ben gedoucht en ik ben gewoon OP BESTEMMING AANGEKOMEN! Na ruim 20 uur reizen. I feel so blessed and lucky now! Vannacht om 03:00 uur vertrek ik met de bus richting Oslob want.... Ik ga met walvishaaien zwemmen! Spannend!
Tot zo ver de update. Ik ga nu lekker even nagenieten van dit avontuur en dan gauw slapen. Byeeee friends! X
-
11 Maart 2016 - 12:37
Roland:
Spannond!!! Maar nu heel ff rust. Geniet ervan. -
11 Maart 2016 - 13:36
Arie Andeweg:
Mooi geschreven....genieten maar !! -
11 Maart 2016 - 14:53
Isje:
Wat, spanned leuke verhaal ,, hihi die Chinesse niet allen maar luidruchtig bij hun wat jruipt is opgegeten,,, veel plezier geniet er van je avontuur! Liefs Isje -
11 Maart 2016 - 15:45
Cathy Andeweg:
Wat een avontuur!En je bent nog maar net begonnen!! Veel plezier en doe voorzichtig!
Liefs opa en omaxxxx